طرح ملي گردشگری

برنامه ملي توسعه گردشگري جمهوري اسلامي ايران نخستين بخش از يك طرح فراگير بلندمدت براي توسعه و مديريت گردشگري كشور است. اهداف كلي توسعه بخش گردشگري عبارتند از كمك به ارتقا و تقويت روابط ايران با ساير كشورها به عنوان بخشي از استراتژي گفتگوي بين تمدن ها، ايجاد اشتغال براي جوانان و افراد بيكار، فراهم آوردن فرصت هاي اقتصادي درمناطق روستايي، افزايش درآمدهاي ارزي كشور، كمك به ارتقای سطح رفاه اجتماعي و مهمتر از همه حصول اطمينان از پايدار بودن توسعه گردشگري از لحاظ زيست محيطي و اجتماعي – فرهنگي.

در اين برنامه کشور ايران به هفت منطقه تقسيم شده است و براي هر يک از اين مناطق استراتژي و راهبردهاي توسعه گردشگري جداگانه اي در نظر گرفته شده است. هفت منطقه گردشگري ايران در جدول شماره 1-1 نشان داده شده است.

جدول شماره: مناطق گردشگري در ايران

شماره منطقه	نام منطقه	محدوده
1	البرز	استان‌هاي ساحلي درياي خزر (مازندران و گلستان)، استان‌هاي کوهستاني و کويري تهران، سمنان، قم، قزوين و مرکزي
2	سبلان	استان ساحلي درياي خزر (گيلان)، استان کوهستاني اردبيل، استان آذربايجان‌شرقي و دشت هاي استان زنجان
3	غربي	استان‌هاي همدان، آذربايجان‌غربي، کردستان، کرمانشاه، ايلام و لرستان
4	پايتخت باستاني	دشت هاي خوزستان و منطقه کوهستاني چهارمحال و بختياري
5	قلب ايران (پرشيا)	استان هاي کوهستاني و کويري اصفهان و فارس و استان کوهستاني کهگیلويه و بويراحمد و استان ساحلي بوشهر
6	کاروان جنوبي	استان هاي کويري يزد و کرمان و استان ساحلي هرمزگان
7	مرزهاي شرقي	خراسان و مناطق کويري و ساحلي سيستان و بلوچستان

مأخذ: طرح ملي گردشگري

اهداف کلان و ملي برنامه ملي توسعه عبارتند از :

- كمك به تقويت روابط ايران با ساير كشورها به عنوان بخشي از استراتژي گفتگوي تمدن ها

- ايجاد اشتغال براي جوانان، زنان و بيكاران

- ايجاد فرصت هاي اقتصادي در مناطق روستايي

- افزايش درآمد ارزي كشور

- كمك به ارتقاء سطح رفاه اجتماعي

- مهمتر از همه كسب اطمينان از پايدار بودن توسعه گردشگري از لحاظ زيست محيطي و اجتماعي – فرهنگي

نظرات شما عزیزان:

شهرساز CDS

ساعت9:34---8 آذر 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

1-3- بررسی طرح ملی گردشگری ایران
برنامه ملی توسعه گردشگری کشور به عنوان سند توسعه 15 ساله صنعت توریسم در جمهوری اسلامی ایران مهمترین طرح توسعه بالا دست طرح های جامع توسعه گردشگری استان ها به شمار می رود. از سال 1379 تا سال 1381 طرحي با عنوان « برنامه ملي توسعه گردشگري ايران» توسط سازمان ايرانگردي و جهانگردي (قبل از ادغام) انجام گرفت. برنامه ملي توسعه گردشگري با حمايت شورايعالي ايرانگردي و جهانگردي و پشتيباني برنامه عمران سازمان ملل متحد و سازمان وابسته آن يعني سازمان جهاني جهانگردي تهيه و تنظيم شده است. برنامه ملي بوسيله يك گروه چند رشته اي متشكل از متخصصين و كارشناسان ملي و بين المللي و ضمن همكاري با ساير ادارات سازمان ايرانگردي و جهانگردي، بخش گردشگري و همچنين ساير سازمان هاي ذيربط در سطح ملي واستاني تنظيم گرديده است. گروه پروژه تحت رياست و هدايت آقاي دكتر نصرالله مستوفي رئيس ملي پروژه، متشكل بود از خانم منوشا ميشرا رئيس گروه ملي، 14 نفر متخصصين و كارشناس ملي و 4 نفر متخصص فني بين المللي در رشته هاي برنامه ريزي توسعه گردشگري، توسعه منابع انساني، بازاريابي و ارزيابي اثرات اقتصادي بوده است. در این برنامه راهبردها، طرح ها و پروژه های عملیاتی توسعه گردشگری بر حسب مناطق و استان های کشور تنظیم شده و طرح ها و پروژه های عملیاتی را که از اهمیت ملی و منطقه ای برخوردار هستد مورد تأکید قرارداده شده است.
در عصر حاضر گردشگری به عنوان صنعتی پر درآمد که همواره پتانسیل های زیادی داشته، پویاترین صنعت از لحاظ تحرک و ایجاد زمینه های اشتغال توسعه همه جانبه در جهان محسوب می شود و تغییراتی شگرف در فضای زندگی وچشم اندازهای جغرافیایی نواحی مختلف به وجود آورده است.
گردشگری در واقع ناشی از تفاوت ساختارهای اجتماعی و طبیعی است و هر جا که از چیزی دو نوع متفاوت وجود داشته باشد بی شک جذابیتی برای فهم نوع دیگر نیز پدید خواهد امد این جذابیت همان انگیزه سفر است، ولی بی گمان یکی از ملزومات گردشگری وقت اضافی است که افراد باید داشته باشند تا به گردشگری اختصاص دهند.
یکی از دستاوردهای فناوری مدرن تولید وقت اضافی یا اوقات فراغت است هرچه فناوری و مدیریت پیشرفته تر باشد وقت اضافی بیشتری تولید می شود که می توان گفت که بیشترین تولید و مصرف قرن بیست و یکم حول محور تولید ومصرف اوقات فراغت است. پس به موازات این تغیر در روند کاری و معیشتی افراد و افزایش وقت فراغت افراد نیز تمایل بیشتری به گردشگری (هرکس به مقصود خاصی، تفرح ،تجارت،تحصیلات و .....) پیدا می کند و در این روند بی گمان کشورها ومناطقی موفق تر هستند که همگام با این تغیرات بتوانند خود را تغیر وامکانات وزیر ساختهای لازم را فراهم نمایند وبازاریابی های لازم را انجام دهند تا بتوانند که گردشگران بیشتری را به خود جذب کنند
اهداف گردشگری پایدار به گونه ای است که موجب مشارکت کلیه ذینفعان در امر گردشگری می شود. هر یک از اهداف گردشگری باید در رابطه با قابلیت اجرائی آن در سطح عمومی و در ارتباط با اهداف کلان توسعه پایدار در کشور مورد توجه قرار گیرند. اهداف اصلی گردشگری پایدار به شرح زیر می‌باشند ؛
1 . چرا گردشگری؟ جهت ؛ ایجاد امکانات شغلی و بهبود شرایط و اشتغال مولد
2 . چرا گردشگری؟ جهت ؛ کاهش بیکاری و کاهش معضلات ناشی از بی